Herfstkou op de beurzen

Geschreven door

David Ghezal
Investment Strategist

• De belangrijkste financiële markten kenden hun slechtste maand van het jaar, waardoor er een einde kwam aan 7 opeenvolgende maanden van stijging.
• Gezien het huidige hoge inflatieniveau zal de aandacht gericht blijven op de centrale banken.
• Wij zijn van mening dat een hybride strategie, met een goed evenwicht tussen cyclische en groeiaandelen, aangewezen blijft.
  

De maand september bezorgt de beleggers vaak koude rillingen en ook dit jaar doet ze haar reputatie alle eer aan. De iets restrictievere toon van de centrale banken, de aanhoudende inflatiedruk (cf. opstoot van de energieprijzen) en de bezorgdheid over de noodlijdende Chinese vastgoedgroep Evergrande wogen op het sentiment, net als een ternauwernood afgewende shutdown van de Amerikaanse overheid. Het resultaat van de Duitse parlementsverkiezingen werd dan weer goed onthaald door de markten, omdat hiermee het risico op een zeer linkse coalitievorming van de baan werd geschoven.

Aan het einde van een zeer bewogen parcours kenden de belangrijkste beurzen hun slechtste maand van het jaar en dus kwam er een einde aan een periode van 7 haussemaanden op rij: in de Verenigde Staten gaf de S&P 500-index 4,8% prijs, terwijl in Europa de Stoxx Europe 600 zo’n 3,4% inleverde. Gedreven  door het vooruitzicht van een regeringswissel roeide Japan (MSCI Japan +3,7%) als enige regio tegen de algemene stroom in. 

Speculatieve obligaties ontspringen de dans

De obligatiemarkten van hun kant profiteerden nauwelijks van deze zeer rusteloze marktcontext, omdat de stijging van de obligatierente op de koersen woog. Staatsleningen verloren terrein over een breed front: de Amerikaanse Treasury Bonds gingen 1,1% lager, hun sterkste daling sinds februari, terwijl de Duitse Bunds zelfs 1,5% verloren. Speculatieve obligaties eindigden quasi status quo en kwamen als enige segment ongehavend door de periode. Tot slot noteren we dat de afnemende risicobereidheid de Amerikaanse dollar ondersteunde, waardoor die bijna 2% won ten opzichte van de euro. 

Wij blijven voor de komende 12 maanden positief over aandelen, ook al verwachten we meer bescheiden winsten dan het voorbije jaar. De algemene context wordt nog steeds gekenmerkt door negatieve reële rentevoeten en het ziet ernaar uit dat dit nog een hele tijd zo zal blijven. In deze context van financiële repressie blijven aandelen aantrekkelijk omdat er gewoon geen valabel alternatief voorhanden is (TINA-effect: There Is No Alternative). De koers/winstverhoudingen zijn dan wel hoog in historisch opzicht, verwacht wordt dat ze zich rond de huidige niveaus zullen handhaven. Toch zullen de beursprestaties vooral bepaald worden door de evolutie van de bedrijfswinsten. Die blijven groeien, maar aan een lager tempo dan tevoren. Met andere woorden, we hebben misschien een piek bereikt wat de winstgroei betreft, maar dit betekent niet dat bedrijfswinsten meteen zullen krimpen. 

Ogen gericht op de centrale banken

Op korte termijn zou de marktvolatiliteit hoog kunnen blijven. De piek van de economische groei ligt achter ons en het vertragende hersteltempo, met name in China, zal door de beleggers met argusogen gevolgd worden. Overigens moeten we ook niet verwachten dat de bedrijven even uitzonderlijke resultaten zullen publiceren als tijdens de twee vorige kwartalen. Het komende resultatenseizoen zal wellicht in het teken staan van een normalisering van de positieve verrassingen en wordt de gelegenheid om te bekijken in welke mate de bedrijven de gestegen kosten van de productiemiddelen zullen kunnen doorrekenen in hun prijzen.

Tot slot blijven de blikken gericht op de centrale banken en hoe die zullen reageren op de huidige hoge inflatieniveaus. Volgens ons kunnen de Fed en de ECB de huidige inflatiestijging tolereren en zullen ze zich ervoor hoeden de groei te fnuiken. De tapering van de Fed lijkt ondertussen grotendeels verwerkt in de marktverwachtingen. Alleen een sneller dan tot nu toe verwachte verstrakking van het monetaire beleid zou zeer kil onthaald kunnen worden en daarvan kregen we al een voorsmaakje aan het einde van het 3de kwartaal.  

Behoud van een hybride strategie

Wij hebben geen uitgesproken regionale voorkeur voor de Verenigde Staten of Europa. We zien voor de nabije toekomst geen positieve katalysatoren voor opkomend Azië, door de situatie in China en de vaccinatieachterstand van de regio tegenover de ontwikkelde markten. Toch blijft het potentieel van deze regio intact voor de lange termijn, gezien de redelijke waarderingen en het verwachte herstel van de winstgroei. 

Op het niveau van stijl en sectoren gaan wij ervan uit dat een hybride strategie, met een goed evenwicht tussen cyclische aandelen en groeiaandelen, aangewezen blijft. Cyclische sectoren en de financiële sector, die in Europa sterker vertegenwoordigd zijn, zullen wellicht blijven profiteren van de huidige reflatie en de verwachte lichte stijging van de obligatierente. Ook sectoren met een kwalitatieve groei blijven interessant. Wij denken hier in het bijzonder aan technologie, dat voordeel blijft halen uit de versnelde digitalisering van de economie, en aan gezondheidszorg, dat zich optrekt aan de vergrijzing en een omvangrijk innovatiepotentieel. 

Wij raden aan belegd te blijven op de markten en gaan ervan uit dat periodes van stilstand en/of een eventuele beurscorrectie een opportuniteit blijven om de aandelenblootstelling te versterken, aangezien we verwachten dat deze activaklasse het op middellange termijn goed zal blijven doen.