De vertraging van de economie zal gevolgen hebben voor de arbeidsmarkt, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat er grote ontslagen zullen vallen. Veel bedrijven hebben geleerd van de pandemiejaren en zullen grootschalige ontslagen vermijden, zodat ze over de nodige geschoolde arbeidskrachten beschikken wanneer de economie weer aantrekt. Deze gunstige werkgelegenheidsvooruitzichten zouden het consumentenvertrouwen voor de rest van het jaar kunnen stimuleren. De positieve stemming onder consumenten zal waarschijnlijk worden versterkt door een verder herstel van de reële inkomens als gevolg van loonstijgingen en een dalende inflatie.

De particuliere consumptie in de VS is zeer robuust gebleken, ondanks de hoge inflatie de afgelopen jaren. Waarnemers schrijven dit fenomeen vooral toe aan het feit dat gezinnen konden terugvallen op spaargeld dat ze tijdens de pandemie hadden opgebouwd, en dat nog aangezwengeld werd door de uitgebreide overheidssteun. Het uitgeven van dit spaaroverschot ondersteunde de consumptiegoederen en de dienstensector en is vandaag nog steeds van toepassing. Hoeveel spaaroverschot er nu nog circuleert, daarover zijn de meningen verdeeld, maar het is duidelijk dat de impact ervan op de consumptie afneemt. En voor de consumenten zonder spaaroverschot die moeten terugvallen op kredieten en slechts bescheiden inkomsten hebben, is het hoge renteniveau een hindernis.

In het algemeen heeft de huishoudsector in de VS echter nog steeds een sterke positie en vertoont ze weinig tekenen van dreigende zwakte. Een belangrijke verklaring is de sterke arbeidsmarkt met slechts 3,7% werklozen en de reële inkomens van huishoudens die zich herstellen. In november lagen ze al 4% hoger dan in dezelfde maand vorig jaar. Het feit dat de waarde van vastgoed in veel regio's in de VS nu het dieptepunt heeft bereikt of zelfs een opwaartse trend vertoont en dat de aandelenmarkt naar nieuwe pieken is gestegen, is zeker ook verantwoordelijk voor de robuuste staat van de economie. Beide factoren hebben ervoor gezorgd dat het gemiddelde vermogen van huishoudens de opwaartse trend op lange termijn heeft hervat.

Door de afwezigheid van de gebruikelijke zwakte op de arbeidsmarkt in een traditionele economische cyclus zien we daarom meer licht dan schaduw en verwachten we dat de Amerikaanse consumptie robuust zal blijven en de economie zal ondersteunen.

Ook in Europa heeft de arbeidsmarkt alle uitdagingen getrotseerd en de werkloosheidsgraad is tot een historisch dieptepunt van 6,4% gezakt. De zwakke groei in de eurozone is vooral te wijten aan de verwerkende industrie. Maar omdat de arbeidsintensievere dienstensector tot nu toe beter stand heeft gehouden, is het totale effect op de werkgelegenheid beheersbaar gebleven. We verwachten bovendien dat de loonstijging in de eurozone in 2024 voor het eerst sinds het einde van de pandemie groter zal zijn dan de inflatie.
Dit zou de consumptie moeten ondersteunen, die sowieso nog inhaalpotentieel heeft nu de detailhandelsverkopen in reële termen in veel Europese landen nog steeds onder het niveau van 2019 liggen.

Ondanks de huidige economische zwakte en de strengere kredietvoorwaarden, denken veel mensen dat het risico om in de nabije toekomst hun baan te verliezen vrij beperkt is, gezien de gunstige situatie op de arbeidsmarkt. Deze verwachtingscomponenten spelen meestal een belangrijke rol, vooral bij de beslissing over grote aankopen.

De consumptie zou in de loop van 2024 aan kracht kunnen winnen, wanneer de inflatie verder is gedaald, de herstellende reële lonen langzaam tot uiting komen in de bestedingen, de ECB de rente begint te verlagen en de positieve groeivooruitzichten duidelijker worden.

Azië blijft de motor van de wereldwijde groei waarbij veel ogen gericht zijn op China en de moeilijkheden daar in de vastgoedsector. De residentiële vastgoedmarkt zal op middellange termijn de grootste rem blijven op de groei en het sentiment. Veel Chinezen investeren hun spaargeld immers in onroerend goed, waardoor prijsdalingen de vermogenspositie van veel huishoudens verzwakken. In die omstandigheden is het dan ook geen verrassing dat Chinezen hun consumptie uitstellen.

De overheid en de centrale bank hebben al meerdere maatregelen uitgevaardigd om het tij te doen keren. Als de vastgoedmarkt zich weer gunstiger ontwikkelt, zou ook het consumentenvertrouwen moeten terugkeren.

Azië heeft echter ook andere grote markten dan China. We verwachten bijvoorbeeld dat India de komende jaren met meer dan 6% per jaar zal groeien en Indonesië in de toekomst met ongeveer 5% per jaar. De welvaart van huishoudens lijkt toe te nemen en dit zou moeten leiden tot een stijging van de vraag naar consumentengoederen.

Consumptiegoederen krijgen rugwind dankzij verschillende factoren: dalende inflatie, een robuuste arbeidsmarkt en stijgende reële lonen. Daarenboven heeft de sector ook minder te lijden onder de hogere rente dan andere. Veel van de bedrijven in de sector zijn zeer winstgevend en hebben voldoende cash, wat betekent dat stijgende rentevoeten relatief weinig invloed zullen hebben.

Vergeleken met historische waarderingen wordt de sector zowel in Europa als in de VS op de mediaan van de voorbije 10 jaar verhandeld. Dit betekent een koers-winstverhouding van 13 voor Europa en 25 voor de VS. In de VS is er een belangrijke tilt richting technologie en artificiële intelligentie, met relatief hoge waarderingen op basis van een verwachte robuuste bedrijfswinstgroei op langere termijn.

De Europese sector biedt daarentegen de mogelijkheid voor een meer evenwichtige blootstelling. Toch domineren groeiende luxemerken met hoge marges de sector en zijn goed voor ongeveer 50% van de totale marktkapitalisatie. Ze hebben een aanzienlijke blootstelling aan de Chinese markt, die de afgelopen tien jaar sterk is gegroeid, maar de laatste tijd kwakkelde. Recente gegevens uit China toonden echter aan dat de vraag naar luxeartikelen zich goed herstelt. Volgens schattingen zal het aandeel van China in de wereldwijde markt voor luxegoederen stijgen van de huidige 16% tot ongeveer 20% in 2030. Bovendien zou de sector ook moeten blijven profiteren van de groei van de hogere middenklasse in andere opkomende landen.

We zien interessante beleggingskansen in de cyclische consumptiesector. Enerzijds komt de waardering op basis van de 12-maands verwachte winst van de sector in Europa en de VS als geheel overeen met de historische mediaan en lijkt daarom niet overgewaardeerd. Anderzijds biedt de sector een diverse en brede blootstelling: terwijl Amerikaanse aandelen een sterke focus hebben op interessante langetermijnthema's zoals AI en technologie, bieden Europese aandelen vooral kansen in het luxegoederensegment met hoge marges en in de auto- en toerismesector. Nu de centrale banken naar verwachting medio 2024 voor het eerst de rente zullen verlagen - omdat de inflatie tegen die tijd voldoende zou gedaald zijn en de daarmee gepaard gaande economische stimulans in de VS en Europa - zullen de inkomens van gezinnen stijgen en de consumentenbestedingen verder aantrekken. Aandelen in de consumentgerichte sector zouden van deze ontwikkeling moeten profiteren.

Beleggingsproducten zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel omhoog als omlaag evolueren en de kans bestaat dat de belegger het bedrag van zijn belegging niet recupereert. Elke beleggingsbeslissing moet in overeenstemming zijn met uw Financial ID (beleggersprofiel). Meer info op deutschebank.be/financialid.

Prognoses zijn gebaseerd op veronderstellingen, schattingen, meningen en hypothetische modellen of analyses die onjuist kunnen blijken. Alleen ter illustratie. Dit artikel en de informatie die het bevat vormen geen beleggingsadvies.

Rendementen uit het verleden zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige rendementen.

¹ De term "fonds" is de gebruikelijke benaming voor een Instelling voor Collectieve Beleggingen (ICB), die kan bestaan onder het statuut van een ICBE (UCITS) of een AICB (niet-UCITS), en die diverse rechtsvormen kan aannemen (bevek, GBF enz.). Een ICB kan compartimenten bevatten. De fondsen zijn onderhevig aan risico’s. Ze kunnen zowel stijgen als dalen en mogelijk krijgen beleggers het bedrag van hun belegging niet terug.