Markten sluiten zeer bewogen kwartaal in het groen af

De financiële markten hebben een bijzonder tumultueus eerste kwartaal achter de rug. Na een uitstekend jaarbegin, ondersteund door de terugval van de aardgasprijs in Europa en de heropening van China, vielen de markten opnieuw stil, in de eerste plaats als gevolg van de sterker dan verwachte inflatie. Maar in maart was het uiteraard de commotie in de banksector - met vooral het faillissement van de Californische Silicon Valley Bank en het gedwongen huwelijk tussen UBS en Crédit Suisse - die een stempel drukte op het voorbije kwartaal.

De vrees voor een besmettingseffect binnen het financiële systeem zorgde voor ongeziene dagelijkse bewegingen en de volatiliteit op de obligatiemarkten lag ruim boven die op de aandelenmarkten. De prompte interventies van de centrale banken en de toezichthouders in combinatie met de commentaren van de analisten over de goede gezondheid van de Europese banksector konden aan het einde van de periode de gemoederen dan toch bedaren. Ondanks de heersende nervositeit wisten de beurzen in alle regio’s behoorlijke winsten te sprokkelen. In Europa ging de Euro Stoxx 50 er met 13,8% op vooruit, terwijl in de Verenigde Staten de S&P 500-index 7% hoger ging en vooral de Nasdaq indruk maakte met een opvering van 16,8%. Op de groeimarkten bedroeg de stijging gemiddeld 3,5%.

Ook de obligatiemarkten eindigden in het groen en de daling van de rendementen sinds het jaarbegin ondersteunde alle segmenten in meer of mindere mate. De US Treasury Bonds (+3%) en staatsleningen van de eurozone (+2,5%) lieten hun beste kwartaal optekenen sinds respectievelijk het eerste kwartaal 2020 en het derde kwartaal 2019. Bedrijfsobligaties klokten eveneens hoger af na een chaotisch parcours, met winsten van 1,7% voor Investment Grade obligaties in euro en 3,6% voor dezelfde categorie in USD. Wat grondstoffen betreft, onthouden we vooral de sterke prestatie van goud. Het edelmetaal profiteerde van zijn status als vluchtwaarde en eindigde 8% hoger.

Wij blijven positief over de aandelenmarkten op middellange termijn. De moeilijke beleggingscontext zal echter de veerkracht van deze markten op de proef blijven stellen en vraagt voortdurende waakzaamheid. De beleggers volgen de ontwikkelingen in de financiële sector van nabij, maar hun aandacht zal zich vooral toespitsen op het traject van de inflatie en de beleidsrente. De inflatie is dan wel enigszins bedaard, ze staat nog ruim boven de doelstelling van 2% van de centrale banken en het cijfer terugbrengen tot dit niveau zal niet zonder slag of stoot verlopen. Hoewel de verregaande monetaire verstrakking sinds vorig jaar en de recente verstrenging van de financieringsvoorwaarden wellicht zullen bijdragen tot een afkoeling van de groei en de inflatie, blijft het in dit stadium voorbarig om tegen het einde van het jaar renteverlagingen in het vooruitzicht te stellen. Zoals blijkt uit de recente gegevens blijft de onderliggende inflatie (zonder energie en voeding) zeer hardnekkig in Europa en de VS. Hoewel het einde van de cyclus van renteverhogingen in zicht zou kunnen zijn, zullen de centrale banken volgens ons vasthouden aan een restrictief monetair beleid zolang de inflatiedruk niet onder controle is.

Wat aandelen betreft, geven wij nog steeds de voorkeur aan Europa boven de Verenigde Staten. De recessievrees is weggeëbd doordat het spookbeeld van een energieschaarste deze winter is verdwenen en de regio, met Duitsland op kop, telt ook tal van sectoren die goed gepositioneerd zijn om te profiteren van het economische herstel in China. Bovendien staan de waarderingen (= koers/winstratio’s) in Europa op relatief goedkope niveaus en zijn cyclische en waardeaandelen sterk vertegenwoordigd in de indexen. Tot slot zijn de vooruitzichten voor de Europese bedrijfswinsten in relatief opzicht beter dan in de Verenigde Staten.

Obligaties van hun kant bieden een waardig alternatief voor aandelen en het TINA-principe (“There Is No Alternative”) lijkt definitief voorbij met de forse stijging van de rentevoeten sinds vorig jaar. De opportuniteiten blijven overeind en er zijn nog steeds aantrekkelijke rendementen te vinden. In een bewogen marktcontext vormen Investment Grade bedrijfsobligaties volgens ons het ideale compromis binnen het obligatielandschap. Dit segment blijft dan ook onze voorkeur wegdragen. De huidige rendementen in Europa en de Verenigde Staten flirten nog steeds met hun hoogste niveau sinds 2008 en verwacht wordt dat de vraag sterk zal blijven vanwege institutionele en particuliere beleggers die op zoek zijn naar hoge rendementen.

Bovendien denken wij dat ook de forse toename van de credit spreads (= risicopremies) op senior obligaties van financiële emittenten als gevolg van de beroering in de banksector bepaalde kansen biedt. Deze evolutie lijkt ons immers ongerechtvaardigd gezien de zeer strenge regulering die de banken (vooral in Europa) opgelegd kregen én gezien de belangrijke schuldafbouw die de voorbije jaren in de sector gerealiseerd werd. We blijven daarentegen voorzichtig tegenover speculatieve obligaties, die weliswaar hogere rendementen bieden, maar intrinsiek ook risicovoller zijn. Deze obligaties lijken kwetsbaarder voor de verstrakking van de financieringsvoorwaarden en voor een eventuele uitgesproken conjunctuurvertraging. Wij verwachten een stijging van het aantal wanbetalingen tegenover de huidige lage niveaus. Bij de meest dynamische segmenten bieden obligaties van de groeimarkten een betere rendement/risicoverhouding en wellicht zullen zij profiteren van een verbeterd beleggersklimaat in vergelijking met vorig jaar.

Is uw portefeuille nog aangepast aan de economische realiteit?