Kan de beursrally aanhouden?

April was een relatief rustige maand op de financiële markten. De belangrijkste activaklassen, met uitzondering die van de grondstoffen, lieten slechts bescheiden schommelingen optekenen. De volatiliteit nam zichtbaar af, zowel op de obligatiemarkten als op de beurzen. De VIX (de index die de impliciete volatiliteit van de S&P 500 meet) viel bijvoorbeeld terug tot zijn laagste niveau in bijna anderhalf jaar.

Toch vielen er enkele belangrijke gebeurtenissen te noteren. De verwachting van een nieuwe renteverhoging door de Federal Reserve (Fed) en de Europese Centrale Bank (ECB) nam gedurende de maand gaandeweg toe, als gevolg van de aanhoudende inflatiedruk. Voorts zagen we de eerste signalen van bezorgdheid over het Amerikaanse schuldplafond op de markt en twijfels of de Republikeinen en Democraten tijdig tot een vergelijk kunnen komen om een wanbetaling te vermijden. Hoewel ze de olieprijzen slechts tijdelijk deed stijgen, leverde de verrassende beslissing van de OPEC+ om de productie van ruwe olie met meer dan 1 miljoen vaten per dag terug te schroeven een sterk signaal over de intenties van het kartel. Aan de bemoedigende nieuwszijde noteren we de forse heropleving van de Chinese economie tijdens het 1ste kwartaal (+4,5%) en de beter dan verwachte kwartaalresultaten, vooral voor de grote spelers in de technologiesector.

Op enkele uitzonderingen na was groen de overheersende kleur op de beurzen, maar hoe dan ook waren de maandwinsten niet spectaculair. De Stoxx Europe 600 ging 1,9% hoger, de S&P 500 won 1,3%. De groeimarkten konden niet op de trein springen en klokten 1,3% lager af. Bij de obligaties eindigden staatsleningen in verspreide slagorde en deden US Treasury Bonds (+0,5%) het beter dan staatsleningen van de eurozone (-0,1%). Bedrijfsobligaties lieten over het algemeen positieve prestaties optekenen tussen 0,7% voor Investment Grade en 1% voor speculatieve obligaties.

De ontwikkelde aandelenmarkten boekten mooie vooruitgang sinds het jaarbegin en veel goed nieuws wordt weerspiegeld in de koersen. Bij gebrek aan nieuwe positieve katalysatoren lijkt hun verdere stijgingspotentieel echter beperkt en het ziet ernaar uit dat een aantal elementen de komende weken voor nieuwe beroering kunnen zorgen. Zo blijven de markten angstvallig uitkijken naar het minste signaal van de Fed in de richting van een pauze in de cyclus van monetaire verstrakking, wat al dan niet hun scenario zou bevestigen dat de eerste renteverlagingen er tegen het einde van dit jaar zullen komen (de marktverwachtingen wijken aanzienlijk af van de restrictieve houding van de Fed in het licht van de inflatie).

Ook het dossier van het Amerikaanse schuldplafond zal een belangrijk pijnpunt blijven zolang er geen oplossing wordt gevonden om de impasse te doorbreken. Voorts zal het recente faillissement van First Republic Bank, het op één na grootste in de geschiedenis van de Verenigde Staten, voor aanhoudende druk zorgen op de Amerikaanse regionale banken en daarmee ook voor de nodige volatiliteit, zelfs al is de vrees voor een systeemcrisis volgens ons ongegrond.

Een meerderheid van de bedrijven kon in het lopende kwartaalresultatenseizoen de verwachtingen van de analisten overtreffen en beleggers kijken met bijzondere aandacht uit naar het vervolg. Zij willen te weten komen in welke mate de winstmarges te lijden hebben onder de matigende vraag en de gestegen productiekosten en of de relatief stabiele winstgroei die voor het volledige jaar 2023 verwacht wordt, realistisch is.

In deze onzekere marktomgeving hebben wij geen uitgesproken voorkeur voor een specifieke beleggingsstijl. Wij pleiten voor een hybride strategie waarbij value-aandelen zoals banken in Europa, waarvan de waarderingsachterstand tegenover de brede markt nog groter werd, gecombineerd worden met kwalitatieve groeiaandelen, die vooral terug te vinden zijn in de sectoren technologie en gezondheidszorg. Europa blijft onze favoriete regio, onder meer omwille van de goede fundamentals (interne economie en China) en de waarderingen.

De historische renteverhogingen door de grote centrale banken in de strijd tegen de piekende inflatie droegen in belangrijke mate bij tot de normalisering van de obligatierente sinds vorig jaar. Deze ontwikkeling heeft het aanbod van opportuniteiten aanzienlijk verruimd, met de mogelijkheid om aantrekkelijke rendementen vast te zetten zonder daarvoor overmatige risico’s te moeten nemen. In dit opzicht zijn onze overtuigingen niet fundamenteel veranderd en wij gaan ervan uit dat Investment Grade-bedrijfsobligaties, inclusief Senior obligaties van goed gekapitaliseerde en gereguleerde financiële emittenten, de beste risico-rendementverhouding bieden binnen het obligatie-universum.

Enerzijds moeten we al ruim 10 jaar teruggaan om in dit segment even hoge rendementen te vinden als vandaag. Anderzijds wijzen de credit spreads (= risicopremies) op een scenario van wanbetalingspercentages die ver boven het historische niveau liggen. Dit betekent dat ze de genomen risico’s ruimschoots vergoeden, terwijl het kredietprofiel van de meeste emittenten in deze categorie solide blijft. Toch blijft selectiviteit de boodschap.

Wij raden aan om de blootstelling aan speculatieve obligaties te beperken, want die zouden het moeilijk kunnen krijgen in een context van potentiële recessie en gevoelig stijgende financieringsvoorwaarden. In de meer risicovolle obligatiesegmenten blijven we de voorkeur geven aan obligaties van opkomende markten.

Is uw portefeuille nog aangepast aan de economische realiteit?