Geschreven door

Wim D'Haese

Head Investment Strategist

Samengevat

• Na een paar runoff races in Georgia hebben de Democraten voor het eerst in bijna zes jaar de controle over de Senaat teruggewonnen.
• Enerzijds steeg de langetermijnrente, waardoor de rotatie naar meer waarde/cyclische aandelen een duwtje in de rug kreeg bij een algemene stijging van de aandelenmarkt.
• Anderzijds moesten de aandelenkoersen een deel van hun winst afgeven naar het einde van de dag door de bestorming van het Capitool door pro-Trump betogers.
• Dat de Democraten de meerderheid hebben in de Senaat kan betekenisvolle implicaties hebben voor zowel de wetgeving als de activaklassen, maar door de krappe marge verwachten wij een gematigd beleid.
  

Beleggers hebben het nieuwe jaar ingeluid met een vorm van 'politieke déjà vu 2020', aangezien de senaatsverkiezingen in Georgia uitmondden in een slepende, betwiste verkiezing. Afgelopen november eindigde de laatste telling in beide senaatsverkiezingen in Georgia zonder dat een kandidaat een meerderheid (of ten minste 50%) van de uitgebrachte stemmen haalde. Dit resulteerde in een runoff race tussen de twee topkandidaten, die gisteravond werd gehouden. De Democratische uitdagers Raphael Warnock en Jon Ossoff versloegen hun Republikeinse tegenstanders, de zittende senatoren Kelly Loeffler en David Perdue.

Het eindresultaat verandert het machtsevenwicht in de kamer die sinds begin 2015 in Republikeinse handen is. De nieuwe samenstelling van de Senaat is gelijkmatig verdeeld (50:50), waarbij de nieuwe vice-president de doorslaggevende stem zal hebben. De nieuwe president Joe Biden en zijn Democratische partij hebben zodoende met een kleine meerderheid de controle over Capitol Hill.

Aanvankelijk zagen we een rotatie van grote technologieaandelen naar kleine bedrijven, weerspiegeld door dalende NASDAQ futures en stijgende Russell 2000 futures. Deze beweging kon worden toegeschreven aan verwachte veranderingen inzake regulering/belastingregimes, samen met extra fiscale steun. De langetermijnrente steeg waarbij de 10-jarige rente voor het eerst in negen maanden boven 1,00% klom. Dit ging gepaard met een stijging van de inflatieverwachtingen, aangezien de 10-jaars ‘break-even rate’ steeg tot een niveau dat voor het laatst werd gezien in oktober 2018 (+2,09%). Tegen het einde van de dag daalden de aandelenkoersen van de intraday toppen, omdat pro-Trump betogers het Capitool bestormden om het tellen van de electorale stemmen te verstoren (S&P 500 +0,57%).

Toen we vorig jaar de verkiezingsdag naderden, werd de consensus over een ‘blauwe golf’ grotendeels in de markten geprijsd. Nadien verlegden de beleggers hun verwachtingen naar een verdeeld Congres, aangezien slechts één van de twee Republikeinse senatoren hun zetel met succes moest verdedigen om de controle over de Senaat te behouden. Nu zien we terug een beweging naar het prijzen van een blauwe golf waardoor op korte termijn bepaalde marktrends in de belangrijkste activaklassen zullen doordringen.

Ten eerste bevordert de toegenomen kans op extra fiscale steun een steilere rentecurve, door de hogere groeiverwachtingen en inflatieverwachtingen. In de aandelenmarkt zou een steilere curve en hogere rentevoeten bepaalde sectoren/industrieën die meer van het type ‘waarde’ zijn, kunnen stimuleren. Ten tweede zal de stijging van overheidsuitgaven waarschijnlijk negatief zijn voor de dollar. Deze zwakte in de greenback zou het risicosentiment voor buitenlandse aandelen (zoals opkomende markten) moeten stimuleren. Ten slotte zouden de extra risico's van hogere vennootschapsbelastingtarieven en regelgeving problematischer kunnen zijn voor grote technologiebedrijven, aangezien deze in het kielzog van de groeiende marktconcentratie grote voordelen hebben ondervonden van een lager vennootschapsbelastingregime.

Als we naar het politieke landschap kijken, is het poëtisch ironisch dat geen van beide basecases van een ‘blauwe golf’ of een ‘politieke impasse’ zich manifesteerde. In plaats daarvan blijven we achter met een flinterdunne meerderheidsdynamiek die het best omschreven kan worden als een paarse waas. De winst van de Democraten kan betekenen dat extra coronavirussteun verwacht mag worden (vooral omdat de recente lockdowns het positieve traject van de eerste opleving hebben teniet gedaan), maar verdere ambities rond fiscaal beleid, of zelfs een groter infrastructuurpakket kunnen moeilijk blijken met deze krappe meerderheid. Daarom moeten we er rekening mee houden dat president Biden en zijn Democratische collega's nog steeds een gematigdere houding zullen moeten aannemen bij de uitvoering van hun vooropgestelde agenda.