Beleggen in groene energie: let op de valkuilen

Geschreven door

Knut Huys
Senior Fund of Funds Manager

Samengevat:

De sterkste beleggingskansen op vlak van groene energie liggen nog voor ons.
Bedrijven die windmolens, zonnepanelen en waterstoftechnologie ontwikkelen zijn erg in trek, maar houden vandaag hogere risico’s in.
Wie wil beleggen in groene energie, belegt best ook in andere subsectoren.

Hoeveel procent van de globale energie is vandaag afkomstig van olie, gas en steenkool? Denkt u 42 procent? 62 procent? Of eerder 82 procent? Het is één van de vragen uit de kennistest van gapminder.org, een non-profit organisatie die misvattingen de wereld wil uithelpen. Het correcte antwoord vindt u onderaan.

Misschien heeft u net als de meerderheid het percentage foutief ingeschat. We zien steeds meer zonnepanelen op daken verschijnen, horen over nieuwe windmolens in de buurt en lezen over de boomende verkoop van elektrische wagens. Dat wekt de indruk dat olie, gas en steenkool al fors op hun retour zijn. De realiteit is echter genuanceerder: de grootste investeringsgolven (en beleggingskansen) liggen precies voor ons, en niet achter ons.

Jackpot voor groene energie

Wereldwijd zijn er de jongste tijd heel wat plannen ontrold om onze energie aan een véél hoger tempo te vergroenen en te verslimmen. Zo is er het Europese relanceplan en de Green Deal: van de pot van 1.800 miljard euro gaat 30% naar de bestrijding van klimaatverandering. Green deal of niet: verschillende Europese landen zijn ondertussen al druk bezig met hun energietransitie. Zo zette Denemarken in februari nog het licht op groen voor zijn duurste bouwproject ooit: ’s werelds eerste energie-eiland dat groene stroom moet kunnen leveren aan 3 tot zelfs 10 miljoen Europese gezinnen, en waar schepen kunnen aanmeren om waterstof te tanken¹.

Ook op het Aziatische continent beweegt er heel wat. Zo engageerden Japan (2050), Zuid-Korea (2050) en China (2060) zich vorig jaar om klimaatneutraal te worden. Voor de komende jaren worden honderden miljarden yens, wons en yuans aan investeringen in duurzame energie en energie-efficiëntie verwacht².

Aan de andere kant van de wereldkaart trekt ook de VS (opnieuw) de groene kaart. President Biden wil enkel nog groene stroom uit het stopcontact tegen 2035. Daarnaast wil hij 500 miljoen zonnepanelen leggen in 5 jaar, 4 miljoen gebouwen en 2 miljoen woningen upgraden en energie-efficiënter maken in 4 jaar, en 500.000 laadpalen voor elektrische voertuigen installeren. Daarvoor wil hij de komende 4 jaar zo’n 2.000 miljard USD aan overheidsgeld vrijmaken.

Beleggen in hernieuwbare energie

De omwenteling naar hernieuwbare energie en een betere energie-efficiëntie is dan ook nodig. Driekwart van alle broeikasgassen zijn vandaag gerelateerd aan energieconsumptie³.

Met uitzondering van de dip in 2020 blijft de vraag naar energie overigens stijgen: afhankelijk van de snelheid van het economisch herstel, verwacht het Internationaal Energie Agentschap een toename van de vraag met 4 tot 9% tegen 2030 (tegenover 2019)⁴.

Tegelijk slinken de fossiele energiebronnen en warmt het klimaat op. De omschakeling naar hernieuwbare energiebronnen en naar meer energie-efficiëntie is daarom geen keuze: het is onvermijdelijk.

Vandaag komen heel wat puzzelstukken samen:

klimaatverandering
een sterk engagement van overheden om te investeren in een groene relance
maatschappelijke bewustwording van de energie- en klimaatproblematiek
stijgende populatie en toenemende vraag naar energie
digitalisering
verstedelijking die druk zet op de bestaande energie-infrastructuur
goedkoper wordende hernieuwbare energie (zie grafiek)

Meer dan windmolens en zonnepanelen

Dit momentum biedt dan ook potentieel voor beleggers. Alleen is het belangrijk om het hele plaatje te zien. Beleggers kiezen vaak voor bedrijven die hernieuwbare energie opwekken, of die windmolens, zonnepanelen en waterstoftechnologie ontwikkelen. Deze subsectoren zijn erg in trek, maar houden vandaag hogere risico’s in. Ten eerste zijn de koers-winstverhoudingen in deze subsectoren door hun populariteit heel fors doorgestegen. En ten tweede loopt u een sterk concentratierisico als u binnen het energiethema enkel belegt in deze subsectoren (zeker als er een correctie zou komen).

Het aspect duurzame energie is namelijk slechts één onderdeel van de energietransitie. De groene omwenteling komt ook met heel wat andere investeringen. De wind waait niet altijd, en de zon schijnt niet altijd. Dat betekent dat de stroomtoevoer door de omvorming naar hernieuwbare energie steeds wisselvalliger zal worden. Daarom moet je over goed uitgebouwde netwerken beschikken die vraag en aanbod op elkaar kunnen afstemmen.

Steeds meer consumenten worden bovendien prosumenten (producent én consument). Om ervoor te zorgen dat de aanvoer en afname stabiel blijven, heb je slimme en flexibele systemen nodig waarbij je overtollige energie kunt kopen en verkopen. Dat vraagt om infrastructuur en IT-toepassingen die productie en consumptiepatronen nauwkeuriger monitoren, processen automatiseren, overtollige energie opslaan, enzovoort.

Ook energie-efficiëntie is een heel belangrijk aspect van de transitie. Het is immers niet alleen zaak om te kiezen voor hernieuwbare energie, maar om die beschikbare energie zo slim en efficiënt mogelijk aan te wenden. Dit is het veld van de oplossingen die bijdragen tot de energie-efficiëntie van gebouwen, industriële processen en transport.

De prijzen zijn medianen en zijn gebaseerd op de LCOE (levelized cost of energy). Dat is een maat voor de gemiddelde huidige nettokosten van elektriciteitsopwekking voor een productie-installatie gedurende de hele levensduur. De cijfers zijn gebaseerd op wereldwijde data.

Bron: World Bank – Demystifying the costs of electricity generation technologies – juni 2020

Het correcte antwoord is 82%. 65% van de respondenten antwoordt 42 of 62%. Meer info op gapminder.org