• Ongeacht de uitkomst van de Amerikaanse verkiezingen hebben de aandelenmarkten altijd blijk gegeven van veerkracht op lange termijn.
• Toch verwachten we dat de volatiliteit zal toenemen tot aan de verkiezingen en tot de uitslag definitief is. Een strategische asset allocatie gericht op de lange termijn is de beste manier om zich hiertegen te wapenen.
• Het effect van de resultaten van de presidentsverkiezingen op de obligatiemarkten en de dollar zou minder uitgesproken moeten zijn.

Uiteindelijk, of we nu een betwist of beslist resultaat hebben, een Democratische overwinning of een tweede termijn Trump, politieke impasse of 1 partij met alle macht, de aandelenmarkten hebben altijd veerkracht laten zien op langere termijn.

Op kortere termijn echter is het moeilijker te voorspellen hoe de markten precies zullen reageren op verkiezingen en beleidsveranderingen. Ze worden beïnvloed door vele factoren zoals de consensusverwachtingen, de psyche van de beleggers en de verwachtingen rond de wereldwijde centrale banken. Het is heel gebruikelijk dat individuen geloven dat de politiek meer invloed kan hebben op de economie en de markten dan wat studies eigenlijk aantonen.

Er zijn twee voor de hand liggende voorbeelden hiervan.

Aanhangers van president Trump vinden dat de economie het de voorbije 4 jaar beter deed dan de vorige 4 jaar onder het presidentschap van Barack Obama. Aanhangers van Obama vinden net het omgekeerde. In werkelijkheid waren de groeipercentages van het bbp onder Obama en Trump zeer gelijkaardig, ondanks het feit dat de twee presidenten een zeer verschillende aanpak van belastingen en regelgeving hanteerden. Ook de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt waren niet al te verschillend.

De markten presteren vaak sterk tijdens verkiezingsjaren, ongeacht welke partij wint. En ondanks de buitengewone omstandigheden (een wereldwijde pandemie en de daarmee gepaard gaande recessie) tijdens dit verkiezingsjaar, kan de S&P500 het jaar nog steeds positief afsluiten.

"De markten presteren vaak sterk tijdens verkiezingsjaren, ongeacht welke partij wint"

Meer nog, als we verder kijken dan alleen de verkiezingsjaren, dan lijkt de Amerikaanse beurs niet gedreven te zijn door de politieke partij aan de macht. In plaats daarvan lijkt de timing van de bedrijfscyclus eenvoudigweg de belangrijkste factor. Zo ging het bijvoorbeeld slecht met de beurzen tijdens het presidentschap van George W. Bush, maar hij werd president tijdens het barsten van de dotcom bubbel en beëindigde vervolgens zijn tweede termijn in het midden van de wereldwijde financiële crisis.

We voorzien een toenemende volatiliteit naarmate de verkiezingsdag nadert. Deze kan enkele maanden aanhouden, zelfs nadat de officiële resultaten zijn bevestigd, bijvoorbeeld indien het verkiezingsresultaat aangevochten wordt. De traditie van een opluchtingsrally eens de strijd gestreden is, zou risicovolle activa de wind in de zeilen moeten geven.

De gevolgen van de uitslag van de presidentsverkiezingen voor de obligatiemarkten zal minder uitgesproken zijn. In de huidige macro-economische context zal de Fed de rente niet snel verhogen. Haar aanzienlijke aankopen van schatkistpapier en bedrijfsobligaties zullen de prijzen van alle vastrentend papier ondersteunen. Niet de verkiezingsuitslag, maar lage groei en inflatie door een matig herstel zullen de langetermijnrente laag houden.

Maar een overwinning van Biden met daarbij een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat verhoogt de kans op grotere uitgaven voor infrastructuur. Dergelijke initiatieven, waardoor de overheid extra geld moet lenen, leiden traditioneel tot een hogere inflatie en langetermijnrente.

De impact van de verkiezingsuitslag op de dollar zal eerder gering zijn. De greenback zal verder evolueren op basis van de macro-economische en ‘veilige haven’ dynamiek in een onzekere economische en door het virus geleide context. Vroegere presidenten gaven vaak de voorkeur aan een zwakkere dollar om de export te helpen stimuleren. De volgende president zal hier vermoedelijk geen uitzondering op zijn.

"Beleggen op basis van een strategische assetallocatie op lange termijn, blijft de beste manier om de juiste beslissingen te nemen"

De aandelenmarkten laten in 2020 precies zien hoe veerkrachtig ze kunnen zijn en de Fed doet alles wat in haar macht ligt om de liquiditeit te verhogen. Vanuit dat perspectief maakt het voor een langetermijn belegger niet veel uit wie uiteindelijk zijn intrede neemt in het Witte Huis. Verkiezingen kunnen op korte termijn wel de angst in de markt doen toenemen en dus leiden tot emotionele beslissingen: beleggen op basis van een strategische assetallocatie op lange termijn blijft de beste manier om de juiste beslissingen te nemen.